جشن بهار - جشن سنتی چینی

جشن بهار، به عنوان یکی از نمایندگان جشن‌های سنتی چین، یکی از مهم‌ترین جشن‌ها در فرهنگ چینی است. این تنها یک جشن ساده نیست، بلکه یک نماد فرهنگی است که توسط ملت چین برای هزاران سال منتقل شده است.

جشن‌های جشنگاه بهار شامل سرشاری از آداب و فعالیت‌های فرهنگی است، از جمله شام اجتماعی شام سال نو، جو خوش آمدید دادن با چسباندن کوپل‌های جشن بهار و سنت‌های پرتاب فوئه برای طرد روح‌های شرور و دادن عطیه قرمز برای منتقل کردن بخشش. پشت این فعالیت‌ها، علاوه بر انعکاس اهمیت خانواده و قرابت در میان مردم چین، آرزوها و امیدهای خوب برای سال نو نیز وجود دارد.

زمان جشن جشنگاه بهار بستگی به تغییرات در گاهشماری ماهی دارد و معمولاً هر ساله بین ماه‌های ژانویه یا فوریه است. منشأ آن به هزاران سال پیش بازمی‌گردد و یک توسعه تاریخی طولانی را طی کرده است. امروزه، جشنگاه بهار به یک جشن تبدیل شده است که توسط مردم چینی در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود.

در این مقاله، ما به طور عمیق به بررسی منشأ، افسانه‌ها و اسطوره‌ها، و سنت‌های سنتی جشنواره نوروز خواهیم پرداخت و بیشتر درک خواهیم کرد که چرا جشنواره نوروز در فرهنگ و جامعه چینی اهمیت و ارزش دارد.

منشا جشنواره نوروز:

فرم اولیه جشنواره نوروز به شدت با "جشن روز سال نو" مرتبط است. در چین باستان، مردم با قربانی کردن به آسمان و زمین، پیشین‌ها و الهیات، برای دریافت محصول خوب و آب و هوا مناسب در سال نو می‌خواستند. این نوع فعالیت قربانی کردن تدریجاً به یک جشن عام مردم تبدیل شد، که مهم‌ترین آن، قربانی کردن به "نیان" بود.

افسانه‌ها و اسطوره‌های جشنواره نوروز:

در اساطیر و قصه‌های کهن، جشنواره نوروز به داستان «وحشی نیان» مرتبط بود. بر پایه افسانه، وحشی نیان هر ساله در شب آخر سال به دهکده می‌آمد و مردم را ترسناک می‌کرد. مردم با فشردن توپ‌ها و چسباندن کوپل‌های سرخ نوروز وحشی نیان را بیرون می‌کشیدند، که معنی آن اخراج جن‌ها و خوش آمد گویی به سال نو بود. این افسانه به تدریج به بعضی از سنت‌های مهم جشن نوروز مثل فساد فوئه (فشار دادن شمع) و چسباندن کوپل‌های نوروزی منجر شد.

“چون یون ”(روش دیدار نوروز )

«چون یون» در طی جشن نوروز یکی از بزرگترین پدیده‌های مهاجرت جمعیت در جهان است. بر اساس آمار، هر ساله در زمان جشن نوروز، تعداد زیادی کارگران مهاجر و افراد دور از وطن با استفاده از حمل و نقل ریلی، جاده‌ای، هوایی و غیره به شهرهای خود بازمی‌گردند تا با خانواده‌اش دیدار کنند و اجتماع کنند.

سنت‌های سنتی و فعالیت‌های فرهنگی جشن نوروز:

چسباندن متن‌های جشنواره نوروز: متن‌های جشنواره نوروز یکی از تزئینات سنتی غیرقابل کم شدن در طی جشنواره نوروز هستند. معمولاً این متن‌ها از کاغذ قرمز و حروف سیاه تشکیل شده‌اند و محتوای آن‌ها بیشتر شامل دعای خوشبختی و عباراتی است که آرزوها را بیان می‌کنند. مردم پیش از شب آخر سال متن‌های جشنواره نوروز را روی درب چسبانده و این کار معنای وداع از سال قدیم و خوش آمد گویی به سال نو، همچنین طرد شیاطین و فراخواندن بخشنامه را دارد. متن‌های جشنواره نوروز نه تنها درب خانه را تزئین می‌کنند، بلکه جوی تعطیری شادبه و جشنی به جشنواره نوروز اضافه می‌کنند.

پاک کردن غبار: پیش از جشن سال نو، هر خانه یک «پاکسازی بزرگ» کامل انجام می‌دهد که به طور معمول به آن «پاک کردن غبار» گفته می‌شود. پاک کردن غبار فقط برای نگهداری از تمیز و مرتب بودن خانه نیست، بلکه معنای نمادین «پاک کردن قدیم و دعوت نو» را نیز دارد. حذف غبار تجمع‌یافته، معنای پاک کردن شناخته‌نشده‌های سال قبل و دعوت شانس‌های خوب سال جدید را دارد. به طور سنتی باور وجود دارد که پاک کردن غبار می‌تواند تمام شناخته‌نشده‌ها را حذف کرده و شانس در سال جدید را به خانه بیاورد.

شام شب نو سال: شام شب نو سال در شب نو سال یکی از سنت‌های مهمترین جشن فصل بهار است. هر خانواده با دقت یک شام فراوان آماده می‌کند و تمام اعضای خانواده با هم جمع می‌شوند تا از این شام که نماد اتحاد و هماهنگی است، لذت ببرند. غذاهای شام شب نو سال خاص هستند و معنای مواد غذایی آنها نیز خاص است. به عنوان مثال، ماهی نماد «فراوانی هر سال»، مرغ نماد «شانس خوب»، شیرینی‌ها نماد «ثروت و شانس خوب» و کلوچه‌های چسبنده نماد «اتحاد» است. شام شب نو سال تنها یک شام ساده نیست بلکه پیوندی برای ارتباط و عشق بین اعضای خانواده است.

بیدار بودن طول شب: "بیدار بودن طول شب" در شامگان سال نو همچنین یکی از سنت‌های مهم است. معمولاً پیرترین‌ها با فرزندان خود طول شب را بیدار می‌گذرانند و منتظر ورود سال جدید می‌شوند. بیدار بودن طول شب نماد آن است که نحسات سال قدیم را دور زده و شانس خوب سال جدید را به خوش آمد گویند. فرزندان هم برای همراهی با والدین خود از خود دست نمی‌کشند و پیرترین‌ها نیز عشقه‌های قرمز را می‌دهند که نماد "پول شانس" است، و دعا می‌کنند که فرزندانشان به صورت سالم، امن و خوشبخت رشد کنند.

روز نخست جشن بهار، یعنی روز نخست ماه اول تقویم لونار، یکی از لحظات زندگی‌بخش‌ترین جشن بهار است. دادن تبریک سال نو یکی از سنت‌های مهم جشن بهار است که هدف آن ابراز آرزوی خیر و بخشداری برای نزدیکان، بزرگترین‌ها و دوستان است.

تبریک سال نو: در طی جشنواره نوروز، مردم به دیدار افراد خانوادگی و دوستان می‌روند و به یکدیگر تبریک می‌گویند. بزرگسالان معمولاً ظرف قرمز رنگ (Envelope) به نسل جوان می‌دهند که در آن سکه‌ها قرار دارد، که نماد «پول شانس» است و پیامد تبریک برای سلامتی، امنیت و پیشرفت تحصیلی فرزندان در سال جدید را دارد. هنگام دادن تبریک سال نو، مردم اغلب از عبارات تبریکی مانند «تبریک ثروت و فراوانی», «سال نو مبارک», «درود بر سلامت» و غیره برای منتقل کردن آرزوهای خود استفاده می‌کنند.

افروختن فوئه‌ها: افروختن فوئه‌ها یکی از فعالیت‌های مهم در طی جشنواره نوروز است، به ویژه در شب سال نو. افروختن فوئه‌ها و شمشیرهای آتشی نه تنها برای جشن است بلکه معانی عمیقی مانند بیرون کردن روحان خبیث، دفع شر و خوش آمد گویی به سال نو دارد. امروزه، چندین شهر محدودیت‌های محیط زیستی برای افروختن فوئه‌ها دارند، اما این سنت هنوز در بسیاری از مکان‌ها حفظ شده است و به یکی از نمادهای مهم جشنواره نوروز تبدیل شده است.

پول شبانه: ظرف قرمز شامل "پول شبانه" است که معمولاً نقدی توسط بزرگسالان به نسل جوان داده می‌شود و نشان می‌دهد که آنها امیدوارند کودکانشان در سال جدید صلح، سلامت و رشد پیدا کنند. در جامعه مدرن، به ویژه در میان جوانان، ظرف قرمز به نقد محدود نمی‌شود و اغلب ظرف‌های مجازی از طریق "نرم‌افزار ظرف قرمز" ارسال می‌شوند که سرگرمی و تعامل را افزایش می‌دهد.

پرستش پیشینیان: مراسم پرستش پیشینیان در جشن ویتنام سال نو بخش مهمی از فرهنگ سنتی چینی است. بسیاری از خانواده‌ها در شب سال نو یا روز اول سال جدید مراسم پرستش پیشینیان را برگزار می‌کنند. فعالیت‌های پرستش پیشینیان معمولا شامل قرار دادن قربانی‌ها، سوزاندن عطر، سجده کردن و دیگر مراسم است که هدف آن بیان یادبود و احترام به پیشینیان است و همچنین دعا برای بخشیدن بخشنده‌ای برای هماهنگی خانواده و رشد شغلی است. غذاهای قربانی شده به پیشینیان معمولا شامل میوه‌ها، کیک‌ها و نوشیدنی‌هاست که اعضای خانواده پس از قربانی آن‌ها را با هم می‌خورند.

رقص اژدها و شیر: رقص‌های اژدها و شیر آدات مردمی سنتی در طی جشن فصل بهار هستند، به ویژه در مناطق ساحلی جنوب و جنوب شرقی. رقص اژدها نماد تخلیه شر و بخشنده بودن است، در حالی که رقص شیر نشان دهنده شانگی و آوردن بخشنده بودن است. تیم‌های رقص اژدها و شیر معمولاً از دهها نفر تشکیل شده‌اند و با ریتم طبل و موسیقی، جوی تعطیر فستیوال را نشان می‌دهند.

Opera و نمایش‌های محلی: در طی جشن فصل بهار، اپراتradیونال، تحریک‌ها، هنر مردمی و سایر نمایش‌های محلی اغلب در بازارهای معبدی، خیابان‌ها و میدان‌های سراسر کشور برگزار می‌شوند. این نمایش‌ها علاوه بر سرگرم کردن عموم، به یک راه مهم برای نمایش فرهنگ جامعه محلی تبدیل می‌شوند.

بهترین آرزوها :

جشن فصل بهار به زودی آغاز می‌شود، من پیشاپیش سال نو مبارک به همه شما آرزو می‌کنم! دوستان خارجی نیز دعوت می‌شوند تا به چین بیایند و جشن فصل بهار چین را تجربه کنند!