In de opvatting van veel mensen staat "roestvrij staal" gelijk aan "nooit roesten", maar dat is niet zo. Hoewel roestvast staal een betere weerstand tegen roest heeft dan gewoon staal, kan het onder bepaalde omstandigheden toch roesten. In welke situaties roest roestvrij staal? Welke factoren veroorzaken roest bij roestvrij staal? Ik hoop dat je het antwoord kunt vinden na het lezen van dit artikel.
Wat is roestvrij staal?
Roestvast staal een grote categorie van chroom (Cr)-houdend legerrijstaal is. De belangrijkste kenmerk hiervan is dat het een dichte chroomrijke oxide laag kan vormen op het oppervlak van het staal. Deze laag heeft een zelfherstellende functie en kan effectief voorkomen dat de oxidatiereactie verdergaat, waardoor het goede corrosiebestandheid heeft. Volgens zijn metallografische structuur en gebruik kan roestvrij staal worden ingedeeld in austenitisch, ferritisch, martensitisch, duplex roestvrij staal en neerslagverhardings-roestvrij staal.
Anti-roest eigenschap: Waarom roestvrij staal beter is dan gewoon staal
De fundamentele reden waarom roestvast staal een betere anti-roesteigenschap heeft dan gewoon staal, ligt aan zijn unieke legeringssamenstelling en het zelfreparatie-mechanisme van de oppervlaktepassivatielaag. Gewoon koolstofstaal bestaat voornamelijk uit ijzer. Zodra het wordt blootgesteld aan een vochtige of zuurstofrijke omgeving, is het zeer gemakkelijk om te oxideren en roestvorming in de vorm van roodbruine roest aan te gaan. Zodra deze roest begint, blijft hij zich uitbreiden en verzwakt uiteindelijk de staalstructuur. Roestvast staal daarentegen bevat ten minste 10,5% chroom (Cr) in zijn legering. Dit element heeft een sterke affiniteit voor zuurstof en kan snel een dichte, stabiele en zeer cohesieve chromoxidelaag (ook bekend als een "passivatielaag") vormen op het oppervlak van het materiaal. Hoewel deze passivatielaag slechts enkele nanometers dik is, kan ze effectief zuurstof uit de lucht en vocht tegen direct contact met het metaallichaam isoleren, waardoor verdere oxidatie-reacties worden voorkomen. Nog belangrijker is dat, zodra deze passivatielaag lokaal beschadigd raakt, bijvoorbeeld door schrammen of verontreiniging, ze zichzelf kan regenereren in aanwezigheid van zuurstof. Deze zelfherstellende eigenschap wordt niet bezeten door gewoon staal.
In tegenstelling daaraan ontbreekt bij gewone staal deze legeringsschermingen, en is de oppervlakteoxide laag los en gemakkelijk af te bladderen, waardoor het niet effectief kan voorkomen dat het corrosieproces zich uitbreidt. Daarom is roestvast staal aanzienlijk beter dan gewoon staal in anti-roest vermogen, met name in complexe omgevingen zoals zee, chemische industrie, hoge luchtvochtigheid en hoge temperatuur, wat een stabielere en duurzamere prestatie toont.
5 Factoren Van Roest En Corrosie Bij Roestvast Staal
In bepaalde specifieke omgevingen of omstandigheden kan roestvast staal nog steeds roestvlekken krijgen. Meestal neemt de anti-roest eigenschap van roestvast staal af en treedt er een roestverschijnsel op wanneer de volgende factoren bestaan of tegelijkertijd optreden:
Chlooride Ion
Chlooride-ion (Cl⁻) is een uiterst gevaarlijke corrosieve stof voor roestvrij staal. Vooral in mariene omgevingen, industriële oplossingen of reinigingsmiddelen die chlooride bevatten, kunnen chlooride-ionen de passiveringslaag op het oppervlak van roestvrij staal vernietigen, waardoor lokale puntcorrosie ontstaat. Zodra deze puntcorrosie zich heeft gevormd, verloopt het corrosiesnelheidsproces extreem snel en is het zeer moeilijk te beheersen. Bijvoorbeeld, roestvrije staalrelingen en decoratieve onderdelen die nabij de kust worden gebruikt, zullen zelfs als materiaal 304 wordt gekozen, vaak al binnen een korte tijd roestvlekken vertonen. Als er niet wordt gekozen voor 316 of een hogere kwaliteit chloorbestendig roestvrij staal, kan niet gegarandeerd worden dat het langdurig vrij van roest blijft.
Zuur- en alkalicori
Hoewel roestvrij staal weerstand kan bieden tegen meeste zwakke zuren en zwakke basen, is het ook gevoelig voor corrosie in sterke zuur- en alkalimilieus, zoals hoge concentraties van zwavelzuur, hydrochloriczuur en natriumhydroxide. De meeste van dit type corrosie is uniforme corrosie of puntenroest.
Hoge Temperatuur En Hoge Luchtvochtigheid Omgeving
Hoge temperatuur verhoogt de snelheid van chemische reacties. In een vochtige omgeving versnelt hoge temperatuur oxidatiereacties en verminderd de stabiliteit van de passiveringslaag, waardoor de corrosiesnelheid van roestvrij staal toeneemt. Dit is bijzonder duidelijk in sommige industriële hoge-temperatuurapparaten.
Corrosie In Het Doorverhitte Gebied Van De Solderzone
Hoge temperaturen tijdens het lassen kunnen grove korrels en carbide-uitvalling veroorzaken in roestvrijstalen lassen en hittebeïnvloede zones, waardoor een "chromiumarm gebied" ontstaat en het vermogen van de laszone om te passiveren verloren gaat. Dit verschijnsel wordt "intergranulair corrosie" genoemd. Als er geen geschikte lasproces wordt toegepast of er geen voldoende oplossingsbehandeling plaatsvindt, kan roest gemakkelijk ontstaan in de buurt van de las, wat de gehele structurele sterkte beïnvloedt.
Oppervlaktekrassen of verstopping door vreemde stoffen
De corrosiebestendigheid van roestvrij staal hangt af van de integriteit van de oppervlaktepassiveringslaag. Als het oppervlak tijdens vervoer, installatie of gebruik wordt geschaafd of getroffen, waardoor de passiveringslaag breekt, kunnen waterdamp en zuurstof uit de lucht direct contact maken met de metalen matrix, wat roest veroorzaakt. Tegelijkertijd, als er bepaalde verontreinigingen zoals ijzerkrullen, stof, zanddeeltjes, etc., die overblijven tijdens het bouwproces niet op tijd worden verwijderd, zullen deze ook "elektrochemische corrosie" veroorzaken onder invloed van vocht, wat roestvlekken kan veroorzaken.
Welke soorten roestvrij staal corrosie bestaan er?
Gelijkmatige corrosie: Dit is de meest voorkomende vorm van corrosie. De metalen oppervlakte wordt gelijkmatig aangevallen, het geheel verliest zijn glans en wordt dunner.
Pitten: Pitten is een vorm van lokale corrosie. De oppervlakte ziet er intact uit, maar is in werkelijkheid doorboord. Het komt vaak voor in chloorhoudende omgevingen.
Kloofcorrosie: Dit komt voor in de kloof of scharniergebieden, wat vaak voorkomt in gespenverbindingen, flansen, lasnaden, enz. Door de slechte ventilatie binnen de kloof wordt de lokale oplossing verzuurd, waardoor corrosie ontstaat.
Corrosiegerelateerde spanningsscheuringen: Scheuren ontstaan onder de gecombineerde invloed van specifieke corrosieve media en trekspanningen, wat uiteindelijk leidt tot materiaalscheuring. Vaak gezien in warmtewisselaars, drukvaten, enz.
Intergranulaire corrosie: Corrosie tussen de korrels, vooral tijdens lassen of hittebehandeling, is gebruikelijk in austenitisch roestvrij staal na verwarming in het sensibilisatietemperatuurbereik.
Elektrochemische corrosie: Wanneer roestvrij staal in aanraking komt met andere metalen en elektrolyten aanwezig zijn, ontstaat er een galvanische cel, wat leidt tot corrosie.
Hoe kun je roestvrij staal tegen roesten en corroderen beschermen
-
Kies het juiste materiaal: Kies het juiste type roestvrij staal volgens de gebruikomgeving. Bijvoorbeeld, het wordt aanbevolen om 316 of hogerwaardig alliageermetaal te gebruiken in de mariene omgeving, en vermijd het gebruik van 304 in een hoge chlooromgeving.
- Oppervlaktebehandeling: Gebruik zandstralen, zuurbehandeling passiveren, polijsten, elektrolytische polissage en andere methoden om oppervlakte-impureiten te verwijderen en de stabiliteit van de passieve laag te verbeteren.
- Redelijke structuurontwerp: Probeer dode hoeken en kieren te vermijden om reiniging en ventilatie te vergemakkelijken en het optreden van kiefs corrosie te verminderen.
- Regelmatige reiniging en onderhoud: Reinig regelmatig oppervlaktevervuiling met schoon water of speciale reinigers om het aanhouden van metaaldeeltjes, olievlekken, zout, etc. te voorkomen.
- Controleer de gebruikomgeving: controleer de pH-waarde, chloorinhoud, temperatuur en vochtigheid van de gebruikomgeving zo veel mogelijk en zorg voor goede ventilatie.
FAQ:
1. Waarom roest 304 roestvrij staal ook?
Hoewel 304 roestvrij staal goede corrosiebestendigheid heeft, kan zijn passieve laag gemakkelijk worden beschadigd in een omgeving met een hoge chloride-ion concentratie (zoals bij de kust, plaatsen waar bleekwater wordt gebruikt, etc.), wat leidt tot puntcorrosie of kloofcorrosie.
2. Verschijnen er gele of bruine vlekken op het oppervlak van roestvrij staal. Is het gerost?
Meestal is dit roest veroorzaakt door oppervlakteverontreinigingen, zoals ijzeroxidpoeder, verwerkingsresten, enz. Je kunt een reinigingsmiddel voor roestvrij staal gebruiken om het te verwijderen en observeren of er tekenen van corrosie zijn.
3. Waarom is roestvrij staal na het lassen geneigd tot roestvorming?
Het lasproces verandert de metallografische structuur van het materiaal. Als er geen passivering of behandeling van de laszone wordt uitgevoerd, kan korrelcorrosie of spanningcorrosie splijting heel waarschijnlijk optreden.
4. Kan roestvrij staal langdurig aan de kust of bij een zwembad worden blootgesteld?
Ja, maar je moet hoge-alloystalen zoals 316, 2205 of super roestvrij staal gebruiken en dagelijkse onderhoudsmaatregelen en ontwerpen voor corrosiebestendigheid versterken.
5. Hoe beoordeel je of roestvast staal is aangetast?
Rust zichtbaar voor het blote oog, oppervlakteverkleuring, ruwheid of door middel van een oppervlaktepotentiaaltest, een corrosiesnelheidstest voor roestvast staal kan bepalen of corrosie is begonnen.
HNJBL is een professionele staalfabrikant en leverancier. Onze belangrijkste producten omvatten koolstofstaal, roestvrij staal, slijtagestaal, staalprofielen, gelakte staal, enz. Volledige specificaties, stabiele kwaliteit en voldoende hoeveelheid.
+86 17611015797 (WhatsApp )
info@steelgroups.com
NL
Nieuws
